Туйга бардым мин бүген: эчтем кымыз;
Кеше бик күп — бүлмәбез булды тыгыз.
Күп эчелгән — шартлый язды корсагым;
Һич үкенмим, андый туй булмас тагын.

Итчеләр, тиречеләр бик күп иде,
Ит исе, тире исе аңкый иде;
Таз Сабир, Сучы Шакир, Күктәк Галим
Чакырылган, Мөрсәлим һәм Мөстәкыйм.

Бар да сөйли кайда нәрсә алганын,
Бу базарда күпме табыш калганын.
Шул кадәр туйдым тире, ит исенә,—
Валлаһигазим, икенче бармамын!