Көнчелек, үчлек белән тулган татарлык,
Төяп илтеп Мәкәрҗәдә сатарлык.

Язучыларга хөрмәтләре юк,
Бу дингә бөртек тә хезмәтләре юк.

Каләм иясенең каләмгә хөрмәте юк,
Болар каршында тәкәббернең хөрмәте күп.

Сүземә карагыз — юллар ачармын,
Үземә бакмагыз — үзем начармын.

Наданлык таптамасын — яньчелербез,
Каләмгә каршы бармыйк — чәнчелербез.

Каләм — хөкем йөртүче Җир йөзендә,
Аның белән ант ителгән «Нүн» сүрәсендә.

Язучылар — диндә ныклыкка сәбәп,
Ике дөнья тәмугыннан котылуга чара.

Болар бит исламга терәк,
Безгә боларга таянырга кирәк.

Язучысыз язылдымы бу Коръән,
Язучысыз төзелдеме бу Форкан?

Язучылар — исламга көч-куәт,
Аларда юмартлык, омтылыш, ялкынлы дәрт.

Көчсезләргә иптәш, көчлеләргә җитәкче,
Болар — бөтен ислам инануларын ачыктан-ачык күрсәтүче.

Боларның кемлеген яхшы белик без,
Боларның артуын Ходайдан телик без.

Каләм — бөек, каләм — дәрәҗәле;
Ходайның телендә ант урынында ул.

Каләм данлы, каләм шанлы; каләм ул —
Чиргә дәва, кайгыны юар сабындыр.